Ken je dat gevoel? Dat je ’s ochtends wakker aan het worden bent en je nog even helemaal vrij kan voelen. Vrij van zorgen, vrij van pijn. Een paar tellen nog helemaal zonder buitenwereld. Wat een lekker gevoel is dat nietwaar? Een paar tellen waarin je eigenlijk nog even niks hoeft. Desondanks ‘hoef’ ik van mezelf dan al wel wat. Ik train dan mijn zelfverantwoordelijkheidsspier. Huh?
Een nieuwe jas aantrekken
Wat gebeurt er namelijk ná dat onbezorgde moment? Na die tellen trek je toch weer – onbewust – je ‘ouwe jas’ aan. Want dat is wat je kent. En ongemerkt ga je die dag gewoon door zoals je altijd doet. Met hetzelfde gedrag en dezelfde gedachtes. Hoe fijn is als je dat stukje niemandsland van wakker worden zou kunnen rekken? Een knop vindt om – voordat je ‘je jas aantrekt’ – iets nieuws te gaan doen. Een nieuwe gewoonte. Bewust besluiten neemt. Hoe ga ik vandaag de dag in? Wat wil ik mee maken? Hoe wil ik me voelen? Wat ga ik vandaag doen in de wereld? Dat even visualiseren en bewust contact maken met jezelf. Dat kun je een beetje trainen. Klinkt gek nietwaar? Toch is het zo.Briefje van mijn moeder
Ik heb dat gevisualiseerd en noem dat mijn zelfverantwoordelijkheidsspier. En spieren kun je trainen. Dus deze ‘spier’ ook. En ook al bestaat hij niet echt, ik heb ervaren dat het helpt. Er komen zelfs bijzondere dingen op mijn pad. Zo overleed onlangs mijn moeder heel plotseling. Ik was daar behoorlijk door van slag. Een ochtend kort daarna bedacht ik bij het wakker worden wat wil ik en wat zou mijn moeder willen? En vond bij toeval een briefje van haar waaruit bleek dat ik dingen precies zo had gedaan zoals zij het zou hebben gewenst.Nieuw zelfbewustzijn
De verantwoordelijkheidsspier is een doorgang naar mijn intuïtie. Iets wat we allemaal hebben vanaf onze allereerste dag. Maar waar we in de waan van alledag nogal eens vergeten naar te luisteren. Wij zijn een ster in moeten, moeten en nog eens moeten. Totdat iemand anders of jij tegen jezelf zegt dat je eens even gas terug moet nemen. Helaas fixen we ons op amper 3% van ons denken en voelen. Je neemt vrij, doet het rustiger aan. Maar jouw 97% zegt dat kan niet, want dan had je dat al lang gedaan. Je dwingt jezelf dan eigenlijk tot iets, wat tegen je gevoel indruist. Je moet dus eigenlijk die 97% aanpakken en nieuwe gewoontes aanwenden. Als je doet wat je altijd deed, blijft het resultaat wat je altijd kreeg. Word jij je bewust van je valkuilen, dan kun je nieuwe gewoontes aanleren. Dus niet steeds hetzelfde jasje aantrekken, maar in de ochtend jezelf toestaan ook eens een ander jasje aan te trekken. En dan ook in alles voelen dat het goed is. Een zelfbewustzijn waar jij je prettig bij voelt. Dat is zelfverantwoordelijkheid nemen en die kun je trainen. Zoals …. een spier. Juist!
